Στην κυπριακή ενδοχώρα, εδώ και δεκαετίες, παρατηρείται μια συνεχής αλληλεπίδραση που στρέφεται γύρω από δύο πόλους: τον πόλο της νεότερης κυπριακής λογοτεχνίας και τον πόλο της ευρύτερης νεοελληνικής. Ωστόσο, οι δύο αυτοί πόλοι δεν συνιστούν αιτία διαχωρισμού και αντιπαράθεσης· αντίθετα, δημιουργούν μια μητρική, ενδεχομένως και αδερφική, σχέση μέσα στην οποία ένα βαθύρριζο πλατάνι και ένα από τα μεγαλύτερα, ίσως, κλαδιά του συνυπάρχουν, συμβιώνουν, συναναπτύσσονται και συνεξελίσσονται.

Στο παρόν βιβλίο συμπεριλαμβάνονται φιλολογικές μελέτες, οι οποίες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, καταδεικνύουν την αμοιβαία διείσδυση των γόνιμων εκείνων στοιχείων που φέρνουν εγγύτερα τον κυπριακό με τον μητροπολιτικό ελληνισμό. Με άλλα λόγια, οι μελέτες αυτές, αρθρωμένες σε τέσσερις ευδιάκριτες θεματικές ενότητες, παρουσιάζουν έναν ενδιαφέροντα διπολικό άξονα, στον οποίο σμιλεύονται οι πολυποίκιλες σχέσεις ανάμεσα στην κυπριακή ενδοχώρα και τη λογοτεχνία του κέντρου.