Ζηλεύω τον τεπάρισσο του Τζυρκαλλή γιατί παραμένει γαντζωμένος με τις ρίζες του βαθιά στη γη της Ακανθούς, άντεξε στον χρόνο και δεν απομακρύνθηκε βίαια, όπως όλοι εμείς.