…Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι το σύμπτωμα μιας παθογενούς κουλτούρας ενός αρρωστημένου εθνικισμού και των πολιτιστικών προκαταλήψεων του λαού του, μιας Τουρκίας που «δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο», με κύριο στόχο τον αφανισμό της ετερότητας και της άρνησης του εγκλήματος…
Ενός κράτους προωθητή του «πολιτισμού των ενστίκτων» και της βίας, ενάντια στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Ειρήνη, την Ισοτιμία, του Κράτους Δικαίου…
Που βρίσκει γόνιμο έδαφος στην πολύμορφη παθογένεια της προσωπικότητας του Προέδρου του…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Τι Κεμάλ, τι Ερντογάν: Ακόμη ένας νέος «Τούρκος Φύρερ».