«Όσο περνούν οι ημέρες τόσο παραπάνω δυσκολευόμαστε να περιγράψουμε το κενό που νιώθουμε. Ανάμικτα τα συναισθήματα. Θλίψη... Σύγχυση. Τα λόγια νιώθουν φτωχά για ένα άνθρωπο τόσο μοναδικό όπως ήσουν εσύ. Το όνομα σου ΜΑΡΙΑ. Ένα όνομα με τόση ιστορία και πλούτο. Το όνομα της Παναγίας στο οποίο ενεργούν τρία κύρια στοιχεία: η δύναμη, η σοφία και η αγαθότητα. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία είχες και εσύ σαν άνθρωπος. Εμείς όμως θα μιλήσουμε για την ΜΙΝΑ. Η Μίνα για μας ήταν η καλύτερη μας φίλη και η μεγάλη μας αδελφή. Είχαμε μια σχέση ζωής. Ούτε αντικατάστασης ούτε καταναγκαστική. Ανιδιοτελής. Μία σχέση αμφίπλευρη και αμοιβαία. Η δεύτερη μας μαμά. Πήρες ένα ρόλο ξεχωριστό που δεν συγκρίνεται με κανέναν. Ήσουν ο πιο τίμιος κι ο πιο σοφός συμβουλάτορας της ζωής μας. Κύρια επιρροή είχες στην ζωή μας, από την μουσική που ακούγαμε ως μέχρι τις γλώσσες που μαθαίναμε. Πανταχού παρούσα σε κάθε μέρος της ζωής μας και κύρια δασκάλα στο σχολείο που λέγεται ζωή. Μας έμαθες να αγαπάμε άνευ όρων αλλά προπαντός μας έμαθες πώς να είμαστε δυνατοί. Δυνατοί για αυτό το ταξίδι που μας πήρες μαζί σου αυτούς τους 11 μήνες. Με δέος όλοι βλέπαμε την απίστευτη δύναμη σου την οποία μας μετάδωσες εσύ. Έδωσες σε όλους μαθήματα ζωής τα οποία θα κρατήσουμε μαζί μας για πάντα. Για μια ζωή θα είναι χαραγμένο το χαρακτηριστικό σου 'pronto' όταν απαντούσες το τηλέφωνο ή το 'hi baby' που μας έλεγες κάθε φορά που σε βλέπαμε. Θα κρατήσουμε τις αγκαλιές μας και τις απογευματινές βόλτες που κάναμε με το αυτοκίνητο όταν μας μάθαινες να οδηγούμε για πρώτη φορά. Θα κρατήσουμε μαζί μας το μεταδοτικό σου χαμόγελο που ΠΟΤΕ δεν έσβησε. Έχουν κλειδώσει όλες μας οι αναμνήσεις σαν φυλακτό στην καρδιά μας.» Νικολίνα και Δημήτρης Κολοκοτρώνη